آرشیو دیدگاه شعرا

از عیانی عنایت عین اعیان می شوددست خالی هر که راهی خراسان می شود از کبوترهای دست آموز گنبد بشنوید :خوش به حال هر که بر این سفره مهمان می […]

ادامه ...

ای امامی که به حق راضی و محبوب خداییتوتجلیگه راز و سبب امر رضایی حرمت قبله گه اهل نیاز استعالم آل محمد تو شفیع دو سرایی انس و جن و […]

ادامه ...

قربون نقاره خونشنغمه داوودی میاد نسیم سحر گاهیشداده دل ما رو به باد صحن گوهر شادش همشبیه بین الحرمین پرچم رو گنبدشبه سمت جنت الحسین هر کی با کسی خوشهمن […]

ادامه ...

طلوع شمس ندیدی ز نجم اگر محسوس‏ببین ز نجمه به عالم طلوع شمس شموس‏ نموده انفس و آفاق را قرین سرورشهی که نفس نفیسش بود انیس نفوس‏ تبارک الله از […]

ادامه ...

این واژه ها که هیئت انسان گرفته اندتنها برای دیدن تو جان گرفته اند تنها نه واژه ها، که جهانی به نام توعاشق شدند و راه بیابان گرفته اند حتّی […]

ادامه ...

ادامه ...

مضمون بکر، غیر تو پیدا نمی کنمتا مدح توست، لب به سخن وا نمی کنم معنای پاک اسم تو در هیچ واژه نیستمن با پیاله دست به دریا نمی کنم […]

ادامه ...

نمای گنبدی افتاده در دو چشم ترم“تویی برابر من یا خیال در نظرم؟” اگر که راه نمی دادی اَم، بعید نبودکه در غمِ تو بریزد تمام بال و پرم چه […]

ادامه ...

مثل کبوتری شده‌ام جَلدِ خانه‌اتخو کرده‌ام به خاطره آب و دانه‌ات هی می‌خورد هوای عجیبی به گونه‌امهی می‌کنم دوباره سحرها بهانه‌ات انگار عادتم شده در شهر گم شومپیدا کنی دوباره […]

ادامه ...

یک جذبه ریسمان شد و پای مرا گرفتیک ابر گریه کرد و دوباره هوا گرفت افسوس ذکرهای لبم ناشنیده مانددادم کبود ماند و گلوی صدا گرفت صورت به صورت در […]

ادامه ...