آرشیو از دیدگاه شعرا

کشید قاید۱ توفیق سوی طوس عنانمنهاد منت وافر خدای خلق به جانمنه آن هوا به دماغم که دل کشد سوی باغمکه حاصل است فراغت زباغ و راغ جهانمکجا برم گل […]

ادامه ...

ادامه ...

بین کویر خشک آرامیده دریادریایی از عشق و وفا و نور زهرا دریایی از مهر رضا و عشق حیدرآید صدا از موج آن: اَدرِک برادر مرآت نور مادر مظلومه گشتهاز […]

ادامه ...

نیمه شبها تا سحر ذکر رضا(ع) باید گرفتاینچنین حاجات خود را از خدا باید گرفت در جوار مرقدش هرگز به کم قـانع مشوچونکه از مشهـد بـرات کربلا باید گرفت دست […]

ادامه ...

هی می کشانم چادرم را زیر باران هارد می شوم از خلوت خیس خیابان ها حس می کنم در ابتدای آسمان هستموقتی سلام ات می کنم از پشت میدان ها […]

ادامه ...

دم بهار بیار است باغ چون طاووسشدست شاخ مرصّع چو تاج کیکاووسبه باغ و راغ پراکنده اند پنداریهمه خزاین قارون و گنج دقیانوس۱هوا زابر چو لشکر گهی پر از لشکرخروش […]

ادامه ...

این واژه ها که هیئت انسان گرفته اندتنها برای دیدن تو جان گرفته اند تنها نه واژه ها، که جهانی به نام توعاشق شدند و راه بیابان گرفته اند حتّی […]

ادامه ...

ادامه ...

( إذا عاینتک العَینُ مِن بعد غایهٍ )و نورکَ یسمو البدرَ و الشمسَ لا یخبوو أدهشت الأبصار من عِظم ما رأت( و عارض فیک الشکّ أثبتک القلبُ )( و لو […]

ادامه ...

سحر چون رایت ظلمت نگون گردید و نا پیداز زیر زاغ بال شب بر آمد بیضه بیضاجهان شد سر به سر روشن مثال وادی ایمنعیان آمد به هر بر زن […]

ادامه ...