آرشیو از دیدگاه شعرا

خسته ، افتاده ز پا ، آمده زانو می زد مشکلی داشت به آقای خودش رو می زدمی چکید از سر و رویش عرق شرم به خاک مشت ها واشده […]

ادامه ...

یا ابنَ المصطفیما شَجانی ذکرایَ رسماً دَریساأقفَرَ البینُ رَبعَهُ المأنوسالا و لم تَجْرِ أدمُعی لِضُعونٍسار فیها الحادی یسوقُ العِیسالا ولا للأُولی تحمّلَ فیهمسائقُ البَینِ للسّری تَغلیسالا و لا للدّمی علی […]

ادامه ...

ادامه ...

صحن حرم از نسیم پر بوداز پرپر (یا کریم) پر بود/خورشید دوباره بوسه می زدبر چهره مهربان گنبد/گنبد پر از آفتاب می شدآهسته غم من آب می شد/رفتم طرف ضریح […]

ادامه ...

ای حرم، گوشه‌ای از ایوانتای بـهشت خـدا خراسـانت ای تمام وجود، سفرۀ جـودملک و جن و انس، مهمانت دین و ایمان ما ولایت توستهرچـه داریم از عنایت توست درد جان […]

ادامه ...

بی‌پناهم، پناه آوردمناله و اشک و آه آوردم با وجود سفیدیِ مویمبر تو روی سیاه آوردم پر کاهی نداشتم با خودحال، کوه گناه آوردم به کسی چه که من گنهکارمبه […]

ادامه ...

ای گـل نـجمه آمـدی، خـوش آمـدی، خـوش آمـدیدسـته گل محمدی، خوش آمـدی، خوش آمـدی ای قـبله دهُـم و مقـتدای هشـتمینحب تو مذهب مـن، عـشق تـو اکـمال دیـن [ مولا یا […]

ادامه ...

ز اشک خود شسته ام حجره در بسته را اجل تماشا کند حال من خسته رامن که می سوزد از سر تا به پایم ماه زهرا علی موسی الرضایممن غریبم […]

ادامه ...

ادامه ...

جگرش خون شد و چشمش نگران بر در بودسینه اش سوخته از غربت و چشمش تر بود وقت تودیع جگر گوشه خود را می خواستبه تمنای رخش دیده ی او […]

ادامه ...